Mam na imię Anna. Moja przygoda z tworzeniem biżuterii zaczęła się w 2006 roku. Zaczynałam od lepienia biżuteryjnych form z rozmaitych glinek i termoutwardzalnych mas plastycznych, a także łączenia gotowych elementów - szklanych, drewnianych, metalowych. Przeszłam również przez etap fascynacji "miękką" biżuterią - formowałam kształty filcując wełnę, wyplatałam kolorowe etniczne naszyjniki, plotłam lniane nici, na które nawlekałam drewniane, szklane, czy ceramiczne elementy.

W pewnym momencie poczułam, że wizję, którą mam do przekazania, najlepiej odda metal. Zaczęłam zgłębiać tajniki glinek metali, głównie glinki srebra i brązu. Zaczęłam łączyć metal z minerałami. Nadawałam fakturę, dodawałam drewno, czasem odrobinę barwnika. Już wtedy wiedziałam, że nie chcę kroczyć ścieżką tradycyjnego złotnictwa, które jeszcze chwilę temu wydawało mi się być moim wymarzonym zawodem. Odkryłam, jak ogromną artystyczną swobodę daję tworzenie biżuterii, jak nieograniczone są możliwości. Ile tworzyw można zaangażować w proces twórczy. Nie tylko srebro i złoto. Zrozumiałam, że interesującą biżuterię można wykonać niemal ze wszystkiego.

Pewnego dnia w moje dłonie trafił kawałek metalu w złoto-łososiowym kolorze. Serce zabiło mi mocniej. Chwyciłam za młotek, piłę, pilniki i wiertarki. I tak miedź stała się moim metalem-miłością. Łączę ją tradycyjnie - z kamieniami, ale też z ceramiką, szkłem, drewnem, tkaniną, masami plastycznymi, których recepturę sama opracowuję. Eksperymentuję z barwnikami do metalu, a uzyskane odcienie zestawiam z ciepłą barwą miedzi. Drugim metalem, z którym chętnie eksperymentuję, jest mosiądz.

Moją największą inspiracją jest natura. Każdą wolną chwilę spędzam w lesie, na łące, nad rzeką. Podglądając z ukrycia dzikie zwierzęta, podziwiając rośliny i grzyby. Później wracam do pracowni i rysuję, aby ostatecznie przekuć inspiracje na biżuterię. Od wielu lat fascynuje mnie również szeroko pojęta biżuteria etniczna. Zauważyłam, że czy to dzieła z państw Afryki, Azji, Ameryki Południowej, czy nawet polska sztuka ludowa - wszystkie mają wspólny mianownik. Pewien wspólny sposób posługiwania się wzorem i kolorem. Moje etniczne i ludowe inspiracje również znajdują wyraz w biżuterii, którą tworzę.